Mijn hobby, mijn passie

Walther Brouns

“Alles over klokken en klokkenmakers tussen Sittard en Mook”

Mijn opa Brouns had een zakhorloge, dat heel hard begon te lopen als je het opdraaide. Dat wil zeggen: de wijzers draaiden heel hard rond, omdat de balans stuk was. Het integreerde mij heel erg, dat de radertjes “vanzelf” ronddraaiden. Hij gaf mij dit stukje techniek cadeau. Heel lang heb ik er echter niet van kunnen genieten, want tijdens het spelen viel het horloge en ik heb het nooit meer teruggevonden.

Maar mijn interesse voor uurwerken was gewekt. Het maken en repareren van staande klokken en tafel- en hangklokken heb ik, naast mijn werk in een gieterij voor de automobielindustrie, lang als hobby gedaan. Na mijn pensionering had ik de mogelijkheid om een eigen werkplaatsje in te richten waar ik uurwerken kan draaien, frezen en afwerken. Het compleet maken en samenstellen van uurwerken is mijn passie. Ik restaureer en stel uurwerken af, waardoor ze weer mooi op “tijd” lopen.

Als ik een nieuwe naam van een klokkenmaker op een klok tegenkom, noteer ik ‘m. Ik documenteer de klok en tracht de genealogie te achterhalen. Zo is mijn archief langzaam gevuldf met informatie over klokken en klokkenmakers. De nodige kennis haal ik verder uit literatuur en bij diverse klokkenclubs in Nederland en Duitsland waar ik lid van ben.

In 2004 heb ik met enkele enthousiaste klokkenvrienden een studiegroep opgericht, de SOT (Studiegroep Openbare Tijdsaanduiding). De SOT richt zich op torenuurwerken. Veel torenuurwerken worden afgedankt en vervangen door elektronische uurwerken, die altijd op tijd lopen en aangestuurd worden vanuit Frankfurt. Helaas belanden veel middeleeuwse uurwerken daardoor op de schroothoop. Soms in handen van enkele liefhebbers. De afgelopen jaren hebben we veel kerken bezocht en hebben we van Friesland, Groningen tot Zeeland en Limburg uurwerken gedocumenteerd, gefotografeerd en opgemeten. Daarnaast wisselen we ervaringen uit met vriendenclubs uit België, Duitsland, Engeland en Zwitserland. Hierdoor kan onze studiegroep veel kerkbesturen adviseren over de instandhouding en het onderhoud van torenuurwerken en heeft de SOT zelfs een advies uitgebracht aan de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed voor de torenklok als monument binnen onze kerkgebouwen.

Inmiddels is een boek, dat ik samen met een vriend heb samengesteld, over de uurwerken en hun makers uit Limburg en aangrenzend Brabant in een vergevorderd stadium. Dit zal in de loop van het volgend jaar worden uitgegeven. Wijzelf vinden dat het uniek van samenstelling is geworden en toegankelijk voor zowel liefhebbers als kenners!
Waar een hobby al niet toe kan leiden………….

De laatst gerestaureerde Limburgse Uurwerken: